Terugblik op Pattaya

In de afgelopen weken heb ik opnieuw allerlei dingen gezien die me raakte en aan het denken hebben gezet… Ondertussen ben ik weer terug in Chiang Mai en kijk ik terug op een aantal mooie en intensieve weken in Pattaya.
Bij deze een kleine greep uit de dingen die me op zijn gevallen in Pattaya en waar ik zoal over na heb gedacht. 
Bij Hand to Hand waren er o.a. 2 kinderen die 6 dagen per week aanwezig waren en erg apart gedrag vertoonden.. Het jonge meisje had vaak geen pamper aan die ze wel nodig had en trok steeds de aandacht door negatief gedrag omdat ze zich niet goed kon concentreren. Toen ik aan het eind van de dag een keer de moeder van de kids zag kon ik het iets beter plaatsen. Ze kwamen uit een gebroken gezin en de moeder ging nadat ze haar kinderen had opgehaald, afval ophalen (volle en vieze vuilniszakken) om het daarna uit te zoeken en weer in te leveren voor een beetje geld. De kinderen gingen gewoon mee op de brommer en zaten tussen de vuilniszakken. De mensen zijn er uiteraard aan gewend, maar toch raakte het me.
Of de ene keer dat ik in de sloppenwijk liep. Het was er een vieze bende en het stonk op veel plekken. Vaak regende het heel hard waardoor alles helemaal onder de modder zat. Een vrouw vertelde dat wanneer het hard regende er allerlei beesten binnen kwamen, soms ook slangen, omdat de huizen/hutjes zo slecht waren Het was schrijnend om te zien en alleen de gedachte al... bibrr..
Wat ook opviel waren al de buitenlandse mannen die ik de afgelopen tijd in Pattaya heb gezien. Vaak alleen of met een Thaise vrouw. De vrouwen worden meegenomen uit de bars en daar wordt een bepaald bedrag voor betaald. Dan gaan ze soms ergens wat eten en/of drinken. Er wordt totaal niet gecommuniceerd, want of de man spreekt geen Thais en de vrouw spreekt geen Engels. Soms zit de vrouw uren te wachten op de man die met iemand anders in gesprek gaat, of gewoon een krantje gaat zitten lezen. Ze ontzettend veel bars met vrouwen zijn er, het is lastig om te zien dat het de dagelijkse realiteit van Pattaya is. Naast het feit dat er duizenden vrouwen in de bars werken zijn er ook vrouwen die op straat (en op het strand) zichzelf aan mannen aanbieden. Ze leven en wonen op het strand, net zoals heel wat andere mensen die s’avonds en s’nachts werken. S’nachts is het te gevaarlijk om te gaan slapen, daarom doen ze dat overdag. Veel mensen zitten dag en nacht op het strand, zowel de toerist, als ook vrouwen en mensen die hun geld proberen te verdienen als waarzegger of door wat dingen te verkopen aan toeristen.
Tja, wat kan er veel gedaan worden voor de mensen.. De nood is groot. Jaren geleden stelden een aantal mensen ook diezelfde vraag.. wat moet er gebeuren zodat Pattaya gaat veranderen. Ze besloten om een tijd van aanbidding te hebben met elkaar en in eenheid God te zoeken. Van daaruit in Pattaya Praise ontstaan. Ieder jaar komen er teams vanuit de hele wereld om op verschillende plekken in de stad te zingen en te aanbidden. Dit jaar was het o.a. op de pier, in 2 drukke straten met veel bars, op het dak van het gemeentehuis, in een grote school, kortom, op allerlei plekken in de stad waar mensen voorbij liepen. Vooral in bars bleven mensen staan om te kijken wat er allemaal gebeurde. Er klonk van alles door de microfoons en het was een zeer bijzonder gebeuren. Echt ontzettend mooi om in een straat waar allerlei vrouwen in de bars werken liederen als Amazing Grace, Blessed be Your Name, etc samen met mensen vanuit de hele wereld te zingen. Echt een groot feest en de vreugde was duidelijk zichtbaar. Het heeft me zelf diep geraakt en heel goed gedaan.
Het is me opgevallen dat zowel de vrouwen in de bars als de mannen die de bars bezoeken soms weinig echt leven uitstralen. Vooral ook de lady boys hadden soms hele donkere ogen waar haast geen leven en gevoel uit bleek. Ook mannen liepen soms zenuwachtig rond en gespannen. Erg triest.
Kheb veel gezien de afgelopen tijd en ik ben dankbaar voor de ervaring. De verschillen zijn groot.. de sloppenwijken en de kinderen en families die er wonen en proberen een loontje bij elkaar te schrapen, en daarnaast de vele toeristen en hotels die ver boven de huizen uitkomen. Hotels met zwembaden (soms op het dak) en die toeristen die probeerden te genieten van het relaxte leven…
Het lijkt niet eerlijk…
Maar ja, zelf doe ik er zo af en toe ook aan mee. Ik ben een dagje naar een eiland geweest en regelmatig ga ik naar een Thaise massage waar je 2 uur lang wordt gekneed. Je komt er lekker ontspannen vandaan ondanks dat het ook best pijnlijk is om heel eerlijk te zijn. De komende dagen ga ik een paar daagjes naar Chiang Rai, een stad wat noordelijker. Mijn visum verlengen en wat leuke dingen doen.
In Chiang Mai zijn we trouwens weer druk bezig geweest met het opnemen van nieuw onderwijs materiaal voor de plaatselijke koffie boeren. We hadden een dag gepland om de opnames te doen, maar door het weer en andere dingen die er tussendoor kwamen is het niet volledig gelukt. Het is hier soms ineens behoorlijk aan het (stort)regenen, waardoor de plannen anders lopen dan gepland. Volgende week doen we een nieuwe poging…
Het is niet altijd prettig dat de plannen steeds veranderen, maar het is ook wel weer mooi.. ik realiseer me weer dat ik afhankelijk ben en dat niets zeker is. Behalve het belangrijkste dan. 
Doei, tot de volgende keer..